Yeter, yeter, yeter Tuzaklar kurma yollarıma. Özledim bu ayrılık yeter, Hasreti sardın kollarıma Bu oyun, bu haksızlık yeter, Yoruldum bu
Ay: Ocak 2022
Ne Zaman Gelecek Sen kendini bile, bile bile yaktın Ardında gözü yaşlı birini bıraktın Gel otur yanıma öyle görsünler de
Söyle sen nasıl öğrendin unutmayı Birikti her acı içimde kendime yer kalmadı Yalnızlığı demledim hep avuçlarımda Ne gelir ki elimden
Avrupa avrupa Biat edeceksin ulan cimboma Tek eksik o kupa Müzemize gelecek sonunda! Ana Sayfa – Daha Fazla Tezahürat
Doğduğumda babam fısıldamış sesini kulağıma Nesilden nesile mirasdır , Oğluma torunuma vasiyetimdir. Cimbom yazsın musalla taşımda Ana Sayfa – Daha
Özlüyorum seni Her geçen günümde Gözlerin gözlerin Düşer düşlere Unutamam seni Yıllar bile geçse O güzel gülüşün Hep hayalimde. Seni
Gözlerim Uzaklarda Bir günüm daha gece olurken Yine yoksun bak penceremdeyim ben Gözlerim uzaklarda seni ararken Kim bilir hangi ellerde
Ömrümüz tükense geçse de yıllar Konya içimizde hep bir umut var Hayal değil artık şampiyonluklar O kupa bu şehre gelsin
Geçmiyor ki tek bir an Sensiz kartalım Şampiyonluk adına Hep savaşalım Zaafımız var armana Vur de vuralım Haykıran bir nefes
Yüreğinle Oyna Yık Hegemonyayı Bazen umutlandık, bazen çok yıprandık En kötü gününde sevdanla yıllandık Eyyamcı medyanın piyonu olmadık Şerefle savunduk